Geçmişte bir CEO'nun başarısı büyük ölçüde tek bir kritere bağlıydı: Hissedar değeri. Kâr marjları, gelir artışı ve borsa performansı, bir liderin karnesini doldurmaya yeterdi. Ancak günümüzün "çoklu kriz" (polycrisis) ortamında bu tek boyutlu liderlik anlayışı artık geçerliliğini yitiriyor. Yapay zeka devriminden jeopolitik gerilimlere, tedarik zinciri şoklarından toplumsal beklentilere kadar uzanan karmaşık bir denklemde, modern CEO'nun rolü, bir işletme yöneticisinden çok daha fazlasına dönüşüyor. Artık liderlik koltuğunda oturanlardan, aynı anda bir teknoloji vizyoneri, bir kriz diplomatı ve bir toplum lideri olmaları bekleniyor.
YENİ ZORUNLULUK: TEKNOLOJİ OKURYAZARLIĞINDAN FAZLASI
Düne kadar CEO'ların teknolojiyi IT departmanına delege etmesi yeterliydi. Bugün ise yapay zekayı, otomasyonu ve veri analitiğini stratejik düzeyde anlamayan bir CEO'nun şirketi ileri taşıması imkansız hale geldi. Liderlerden artık sadece teknolojiye bütçe ayırmaları değil, aynı zamanda bu teknolojilerin iş modelini nasıl dönüştüreceğine dair bir vizyon ortaya koymaları bekleniyor. "AI-akıcı" (AI-fluent) olmak, yani yapay zekanın potansiyelini ve risklerini anlayarak stratejik kararlar alabilmek, yeni dönemin en kritik CEO yetkinliği olarak öne çıkıyor.
SÜREKLİ KRİZ HALİ VE DİPLOMASİ SANATI
Pandemiyle başlayan ve tedarik zinciri kırılmaları, enerji krizleri ve jeopolitik istikrarsızlıklarla devam eden süreç, CEO'ları sürekli bir kriz yönetimi modunda çalışmaya zorluyor. Artık krizler istisna değil, işin normal bir parçası. Bu ortamda liderlerden beklenen, sadece soğukkanlı bir şekilde operasyonel sorunları çözmek değil, aynı zamanda bir diplomat gibi paydaşlar (hükümetler, tedarikçiler, yatırımcılar) arasında hassas dengeyi yönetmektir. İletişim becerisi, şeffaflık ve kriz anında güven telkin edebilme yeteneği, finansal okuryazarlık kadar değerli hale gelmiş durumda.
KÖŞE OFİSTEN KAMUOYU ÖNÜNE: TOPLUMSAL LİDERLİK BASKISI
CEO'lar artık sadece şirketlerinin değil, aynı zamanda savundukları değerlerin de yüzü olmak zorunda. Özellikle Y ve Z kuşağı çalışanları ve müşterileri, liderlerden çevresel sürdürülebilirlik, sosyal eşitlik ve kurumsal yönetim (ESG) gibi konularda net bir duruş sergilemelerini talep ediyor. Sessiz kalmanın "tarafsızlık" olarak kabul edildiği günler geride kaldı; günümüzde sessizlik, genellikle "ilgisizlik" veya "sorumsuzluk" olarak yorumlanıyor. Bu durum, CEO'ları kamuoyu önünde daha görünür olmaya ve şirketlerinin toplumsal etkileri hakkında daha fazla sorumluluk almaya itiyor.
SÜPER CEO DİYE BİR ŞEY YOK, DİNAMİK LİDERLİK VAR
Modern CEO'nun iş tanımı, neredeyse insanüstü bir yetenek seti gerektiriyor gibi görünebilir. Ancak asıl mesele, her alanda uzman olmak değil, doğru ekipleri kurabilen, farklı disiplinler arasında köprü kurabilen ve sürekli öğrenmeye açık olan dinamik bir liderlik anlayışını benimsemektir. 21. yüzyılın başarılı CEO'sunun karnesi artık sadece bilançodaki rakamlarla değil; teknolojik adaptasyon yeteneği, kriz anındaki dayanıklılığı, topluma kattığı değer ve çalışanlarına verdiği ilham ile ölçülüyor. Liderlik koltuğu, hiç olmadığı kadar zorlu, ancak aynı oranda da etkili bir konuma gelmiş durumda.
RSS